ประวัติการป้องกันฟ้าผ่ามีมาตั้งแต่ปี 1700 แต่มีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีเพียงเล็กน้อย Preventor 2005 นำเสนอนวัตกรรมหลักครั้งแรกในอุตสาหกรรมการป้องกันฟ้าผ่านับตั้งแต่เริ่มต้นในปี 1700 ในความเป็นจริง แม้กระทั่งทุกวันนี้ ผลิตภัณฑ์ทั่วไปที่นำเสนอก็มักจะเป็นเพียงสายล่อฟ้าแบบดั้งเดิมขนาดเล็กที่เชื่อมต่อกับเขาวงกตของสายไฟที่เปิดโล่ง ซึ่งเป็นเทคโนโลยีที่มีมาตั้งแต่ปี 1800

พ.ศ. 2292 (ค.ศ. 1749) – แฟรงคลิน ร็อดการค้นพบว่ากระแสไฟฟ้าเดินทางอย่างไร ทำให้นึกถึงภาพของเบนจามิน แฟรงคลิน ยืนอยู่ในพายุฝนฟ้าคะนองโดยถือปลายด้านหนึ่งของว่าวและรอฟ้าผ่า สำหรับ “การทดลองจัดหาฟ้าผ่าจากเมฆด้วยไม้แหลม” แฟรงคลินได้รับการแต่งตั้งให้เป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของ Royal Society ในปี 1753เป็นเวลาหลายปีแล้วที่อุปกรณ์ป้องกันฟ้าผ่าทั้งหมดประกอบด้วยแฟรงคลินร็อดที่ออกแบบมาเพื่อดึงดูดฟ้าผ่าและประจุลงพื้น มันมีประสิทธิผลจำกัด และปัจจุบันถือว่าล้าสมัย โดยทั่วไปวิธีนี้ถือว่าใช้ได้เฉพาะกับยอดแหลมของโบสถ์ ปล่องไฟอุตสาหกรรมสูงและหอคอยซึ่งมีโซนที่ต้องป้องกันอยู่ภายในกรวย

พ.ศ. 2379 (ค.ศ. 1836) – ระบบกรงฟาราเดย์การอัปเดตครั้งแรกของสายล่อฟ้าคือกรงฟาราเดย์ โดยพื้นฐานแล้วนี่คือสิ่งล้อมรอบที่เกิดจากตาข่ายวัสดุนำไฟฟ้าบนหลังคาของอาคาร ตั้งชื่อตามนักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษ ไมเคิล ฟาราเดย์ ผู้คิดค้นวิธีการเหล่านี้ในปี 1836 วิธีการนี้ไม่น่าพอใจโดยสิ้นเชิง เนื่องจากจะทำให้พื้นที่ตรงกลางหลังคาอยู่ระหว่างตัวนำโดยไม่มีการป้องกัน เว้นแต่จะได้รับการปกป้องโดยอาคารผู้โดยสารทางอากาศหรือตัวนำหลังคาในระดับที่สูงกว่า

• ระบบฟาราเดย์ ระบบป้องกันฟ้าผ่าประกอบด้วยสายล่อฟ้าหลายเส้น สูงไม่ต่ำกว่า 1 ฟุต ติดอยู่บนจุดเด่นทั้งหมดบนหลังคา พวกมันจะต้องถูกเชื่อมเข้าด้วยกันด้วยตัวนำหลังคาและตัวนำดาวน์หลายตัวเพื่อสร้างกรงที่มีขนาดไม่เกิน 50 ฟุต x 150 ฟุต และมีเทอร์มินัลทางอากาศที่จุดตัดของพื้นที่หลังคาตรงกลาง
  อาคารที่แสดงในที่นี้สูง 150 ฟุต x 150 ฟุต x 100 ฟุต วิธีการฟาราเดย์มีค่าใช้จ่ายสูงในการติดตั้ง โดยต้องใช้อุปกรณ์จำนวนมากบนหลังคาและการเจาะหลังคาหลายครั้ง...แต่จนถึงกลางทศวรรษ 1900 ก็ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้ว

• 2496 – ผู้ป้องกันPreventor คือเทอร์มินอลอากาศไอออไนซ์ที่ทำงานแบบไดนามิก JB Szillard เริ่มทดลองกับตัวนำไฟฟ้าส่องสว่างแบบไอออไนซ์ในฝรั่งเศส และในปี 1931 Gustav Capart ได้จดสิทธิบัตรอุปกรณ์ดังกล่าว ในปี 1953 Alphonse ลูกชายของ Gustav ได้พัฒนาอุปกรณ์ปฏิวัติวงการของบิดาของเขา และสิ่งประดิษฐ์ของเขาส่งผลให้เกิดสิ่งที่เรารู้จักในปัจจุบันในฐานะ Preventor
  The Preventor 2005 ได้รับการพัฒนาให้สมบูรณ์แบบในเวลาต่อมาโดย Heary Brothers แห่งสปริงวิลล์ รัฐนิวยอร์ก
  Preventors เป็นแบบไดนามิกในการทำงาน ในขณะที่วิธีการเดิมเป็นแบบคงที่ ตัวอย่างเช่น เมื่อเมฆพายุเข้าใกล้อาคารที่ได้รับการคุ้มครอง สนามไฟฟ้าไอออนระหว่างเมฆและพื้นดินจะเพิ่มขึ้น ไอออนจะไหลออกจากตัวเครื่องอย่างต่อเนื่อง นำประจุไอออนพื้นดินบางส่วนไปยังก้อนเมฆ และส่งผลให้ความเข้มของสนามไอออนระหว่างเมฆกับพื้นดินลดลงชั่วคราว ต้องเข้าใจอย่างชัดเจนว่าไม่สามารถต่อต้านคลาวด์ได้ มันไม่ได้ช่วยอะไรมากไปกว่าการลดความตึงเครียดในช่วงเวลาสั้นๆ ในระหว่างที่เมฆเคลื่อนผ่านเหนือศีรษะ แต่การลดความตึงเครียดชั่วคราวในบางครั้งก็เพียงพอที่จะป้องกันไม่ให้เกิดการปล่อยฟ้าผ่าออกมา ในทางกลับกัน เมื่อความตึงเครียดที่ลดลงไม่เพียงพอต่อการป้องกันการกระตุ้น จะมีการจัดหาลำแสงไอออนแบบนำไฟฟ้าเพื่อดำเนินการระบายออกสู่ระบบโลก/พื้นดินอย่างปลอดภัย
  Heary Brothers ดำเนินธุรกิจมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2438 และเป็นผู้ผลิตอุปกรณ์ป้องกันฟ้าผ่ารายใหญ่ที่สุดและเก่าแก่ที่สุดในโลก พวกเขาไม่เพียงแต่ผลิต Preventor เท่านั้น แต่ยังรับประกันประสิทธิภาพอีกด้วย การรับประกันได้รับการสนับสนุนโดยกรมธรรม์ประกันภัยสินค้าสิบล้านดอลลาร์.

* พรีเวนเตอร์ รุ่น 2005