ออกจากทางหลวง มุ่งหน้าไปยังถนนลาดยางสองเลนที่มุ่งสู่ชายฝั่งตะวันออกของอวาลอน ถนนสายนี้มักมีการปะซ่อม ดังนั้นจึงไม่แน่ใจว่าถนนมีรูปแบบและเหลี่ยมสันมากกว่ายางมะตอยดั้งเดิม
นี่คือดินแดนอันแห้งแล้งแห่งอวาลอน มีต้นไม้เพียงต้นเดียวที่อยู่เหนือไหล่ของคุณ ถูกบังด้วยลม ซ่อนตัวอยู่ในหุบเขา
สระน้ำและพุ่มไม้แห้งแล้งวางเรียงกันเหมือนผ้าห่มผืนใหญ่ ทอดยาวไปถึงขอบฟ้าทั้งสองด้าน แดดจัดและร้อนจัด พื้นดินแห้ง กลิ่นของพุ่มไม้และหนองน้ำพรุฟุ้งไปทั่ว
ฉันจอดรถบนดินและกรวดก้อนเล็กๆ ที่ซึ่งฉันมองเห็นสระน้ำขนาดใหญ่ที่มีหินโผล่ขึ้นมาจากหน้าผาด้านหนึ่งสถานที่นี้มักจะมีน้ำลึกและฝูงปลาเทราต์อยู่ห่างจากถนนประมาณ 1 กิโลเมตร แต่ระยะทางที่นี่น่าดึงดูดใจ ไม่มีอะไรในสายตาของคุณที่จะจับและกำหนดมาตราส่วนที่ชัดเจน มีเพียงลูกคลื่นที่อ่อนนุ่มบนพื้นและปุยที่เกิดจากพืชที่ลมพัด
จากนั้นฉันเดินไปตามเส้นทางจักรยานพรุท่ามกลางพืชพรุที่เกือบจะเปราะบางมีเพียงผู้อาบแดดที่กินเนื้อเป็นอาหารเท่านั้นที่ยังดูเปียกปอนพอที่จะอยู่รอด ใบไม้รูปดาวของพวกมันถูกหยดน้ำเหนียวๆ ดึงดูดจนน่าหลงใหลต้นเหยือกแข็งและเปราะบาง ราวกับว่าฝนกำลังจะมาอย่างรวดเร็วข้างๆ ถนนสายเล็กๆ จู่ๆ ก็มีนกฝูงเล็กๆ อยู่ข้างหน้าฉัน พวกมันแอบดูและส่งเสียงเชียร์ ด้วยเหตุผลบางอย่าง มันมักจะบินไปในทิศทางเดียวกับฉันเสมอปาร์ตี้ซ้อมของฉันจะไม่บินหนีไปจนกว่ากำแพงหินจะปรากฏตรงหน้าฉัน
ฉันหยิบสาย ยกและเกี่ยวปลาขนาดกลาง แล้วนั่งบนขอบหิน ถอดรองเท้าและถุงเท้าออก พิงหิน และเหยียบบนน้ำสีน้ำตาลอุ่นๆฉันได้ยินเสียงเรียกของนกออสเปรย์ที่ดังและสดใส แต่ฉันมองไม่เห็นเสียงของมันบนท้องฟ้ามีสายลมบนผืนน้ำ และฉันคิดถึงการว่ายน้ำต่อหน้าต่อตาฉัน รถยนต์และรถบรรทุกขับไปตามถนนเป็นครั้งคราวก้อนกรวดและทางเท้าที่ยกสูงทำให้ถนนเป็นเขตแดนระหว่างสวรรค์และโลก ดังนั้นยานพาหนะจึงแล่นไปได้ในระดับหนึ่ง
สระน้ำและพุ่มไม้แห้งแล้งวางเรียงกันเหมือนผ้าห่มผืนใหญ่ ทอดยาวไปถึงขอบฟ้าทั้งสองด้าน แดดจัดและร้อนจัด พื้นดินแห้ง กลิ่นของพุ่มไม้และหนองน้ำพรุฟุ้งไปทั่ว
จึงลงรถเลียบชายฝั่งไหลลงสู่น้ำตื้นสีน้ำตาลและแม่น้ำหินสายเล็กที่ถูกน้ำพัดพามาช้านานจนมีลักษณะกลมเหมือนกันหมดมีปลาไม่มากนัก และที่พวกมันถูกขังอยู่ในรูลึก ใต้ตลิ่งที่ถูกตัด น้ำในแม่น้ำคดเคี้ยวและตัดพื้นดินใต้ต้นไม้ และน้ำที่ไหลอย่างรวดเร็วที่มุมทำให้ก้อนหินที่ล่องอยู่ถูกดันให้ก่อตัวขึ้น เขื่อนและเขื่อนตัวอ้วนออกไปและถูกแมลงวันกัดด้วยดวงตาสีรุ้ง แต่แมลงปอก็เช่นกัน พวกมันกระโจนเข้าใส่แมลงวันรอบๆ ก่อนจะกัดอย่างรุนแรง
บนทางโค้ง เสียงของกระแสน้ำที่ดูเหมือนจะกลืนกินเสียงอื่น ๆ ดังนั้นจึงมีเพียงเสียงการชะล้างของน้ำที่ไหลเอื่อย ๆ เท่านั้นแดดร้อนมาก หินแม่น้ำบนหลังฉันร้อนยิ่งกว่าไม่มีวันพักผ่อน
Russell Wangersky’s column appeared in the SaltWire newspaper and website on the Canadian Atlantic coast. You can contact him at russell.wangersky@thetelegram.com-Twitter: @wangersky.