Wann Dir d'Autobunn verléisst, a Richtung eng zweespureg Asphaltstrooss déi op d'Ostküst vun Avalon féiert, ass dës Strooss dacks gefléckt, sou datt et onsécher ass datt d'Strooss méi Stammbam a Plazen huet wéi den ursprénglechen Asphalt.
Dëst ass dat barre Land vun Avalon, mat deem eenzege Bam iwwer Är Schëlleren, blockéiert vum Wand, verstoppt am Dall.
Weiere a Barenbëscher si wéi massiv Quilten ausgeluecht, op béide Säiten bis zum Horizont erweidert, sonneg a waarm, de Buedem ass dréchen, an de Geroch vu Bëscher a Torfmuer leeft iwwer.
Ech hunn mäin Auto op e klengt Stéck Dreck a Kies geparkt, wou ech e grousse Weier mat engem plötzlechen Opstieg vu Fielsrand op enger Säit gesinn hunn.Dës Plaz huet dacks méi déif Waasser a Schoule vu Forellen.Et ass ongeféier ee Kilometer vun der Strooss ewech, awer d'Distanz hei ass verlockend: et ass näischt an Ären Ae fir ze begräifen an eng kloer Skala ze setzen, nëmmen déi mëll Undulatiounen um Buedem an de Flausch, deen duerch windgeschloene Planzen geformt gëtt.
Duerno sinn ech de Sumpf Vëloswee ënner de bal bréchege Sumpfplanzen erofgaang.Nëmmen fleeschdäischter Sonnenbader hunn nach ëmmer naass genuch ausgesinn fir z'iwwerliewen, hir stärefërmeg Blieder ware faszinéiert vun den attraktiven plakeg Drëpsen.D'Pflanzen vum Becher ware steif a fragil, wéi wann de Reen séier géif kommen.Op der Säit vun enger klenger Strooss stoung op eemol eng kleng Villercherheet virun mir, déi aus iergendengem Grond peepend a jubelen, ëmmer an genee déiselwecht Richtung flüchten wéi ech.Meng Prouffest fléien net fort, bis d'Fielsmauer direkt virun mir erscheint.
Ech hunn d'Linn geholl, e mëttelgrousse Fësch opgehuewen an gehackt, dunn um Rand vum Fiels gesat, meng Stiwwelen a Strëmp ofgeholl, géint de Fiels gelunn an op dat waarmt brong Waasser getrëppelt.Ech héieren de haart an helle Ruff vum Osprey, awer ech gesinn säin Toun net um Himmel.Et war eng Loft um Waasser, an ech geduecht iwwer Schwammen.Virun mengen Ae fueren heiansdo Autoen a Camionen laanscht d'Strooss.Den opgehuewe Kies an Trottoiren maachen d'Strooss eng Grenz tëscht Himmel an Äerd, sou datt Gefierer zu engem gewësse Mooss fueren.
Weiere a Barenbëscher si wéi massiv Quilten ausgeluecht, op béide Säiten bis zum Horizont erweidert, sonneg a waarm, de Buedem ass dréchen, an de Geroch vu Bëscher a Torfmuer leeft iwwer.
Dofir, an den Auto erakommen, laanscht d'Küst, fléisst an e flaach a breet brong Waasser a klenge Steen Floss, laang vum Waasser gewascht, sou datt se all déiselwecht waxy a ronn Erscheinung hunn.Et gi net vill Fësch, a wou se sinn, si si an déiwe Lächer gefaangen, ënner de geschniddene Banken, d'Flosswaasser biegt a schneid de Buedem ënner de Beem, an dat séier fléissend Waasser an den Ecker dréit d'Steng no ënnen Push fir ze bilden dikes an Staudämm.De Stout ass erausgaang a gouf vun de Mécke vun de Reebou-Aen gebass, awer och d'Libellen, si sinn op d'Mécken ëmginn, ier se gewalteg gebass hunn.
Op der Kéirung schéngt de Klang vum Shoal vu fléissendem Waasser aner Kläng ze verschwannen, sou datt et nëmmen de sanfte Wäschgeräischer vu Waasser iwwer sech selwer rullt.D'Sonn ass ganz waarm, an de Flossfielsen um Réck sinn nach méi waarm.Kee Rescht fir een Dag.
Russell Wangersky’s column appeared in the SaltWire newspaper and website on the Canadian Atlantic coast. You can contact him at russell.wangersky@thetelegram.com-Twitter: @wangersky.